Jakarta-Yogyakarta by Train
Blijf op de hoogte en volg Justin
14 September 2012 | Indonesië, Jogjakarta
This time, it's Timmy Time!
Below, you can find a translation of Tims story he posted on Facebook.
---
Day # 3/4 Jakarta/Yogyakarta
#3
Upon checking out at the hotel, we were picked up by Anna, Tante Erna, Tante Melly and Lucky (prononunce as Loo-kee in English). We are going to the mall today, to makan (= to eat).
The mall we visited in particular was huge, with many stores and many floors. And many restaurants ofcourse, which means lunchtime :D! We ate Es Campur, Sirsak Juice, Sate Babi and many other things (either way, in the past days I ate a lot - if you don't try it, you don't know the flavour and structure :D)
We returned to Jakarta Gambir Station, although it took us nearly 90 minutes due to the horrible traffic jams. Even on the tollway you are stuck - it's nonsense! But this traffic jam means business to many clerks on the street. Just go with the flow, and honk where necessary ;).
The station was a sight to see as well. Trains just pass by without really calling the station. Just jump in or off the train if you need to. Fortunately, our train was a bit more luxurious than that, as we had reserved seats (and yes, the cars had doors). I can tell you the trains of NS [Dutch Railways] are plain boring in comparison!
We quickly installed ourselves and after we ordered food and drinks from a questionable menu, it took us a while to get to know Justins Hamburger was out of stock (apparently, the word "abis" rings a bell to him). This eight hour journey was quite a feat. We read, talked and laughed a bit. We discovered the squatting toilet with a water hose to clean the stuff [Justin: actually, this is for cebok -- cleaning your bum and your area after you're done] -- oh well, if you have to go, then you just have to go, right :D?
Justin and I were laughing ourselves to death upon the bigger stops at Cirebon and Purwokerto - at both of them, again clerks showed up in the train at the end of the coaches/cars (as they are not allowed to walk down the car next to the passengers), shouting stuff like PAKMIE PAKMIE, ODOL, ODOL (insiders will know the meaning of what we perceived ;)).'
Then, one of the aunts ordered soup - which was not a real good idea in a shaky train. It was a hilarious sight to see, for Anna and I.
Meanwhile, as the journey progressed, Justin noticed some stowaways -- cockroaches! Eeew... Apparently it's normal, since you were warned by it (including rats that might climb aboard, although we didn't see them). Eventually, we arrived without a scratch in Yogyakarta.
After some chitchatting, we checked in at 1:45 am in the morning, and took a short night rest at 3:00 am. Literally short, as we woke up at 4:30 already with the prayers in the mosque nearby. Welcome in Yogya!
Day 4 (September 13th) [text below is a mixture of Tims entry translated, and newly added stuff]
After catch a little bit of sleep, we went to the hotel restaurant for some breakfast. By the way, the hotel is really neat, with a real retro look from the inside, with bright orange, red, green and purple colours.
We booked an excursion (well, a car and a driver) to see three things: the Borobudur, the Merapi Volcano and the Prambanan. It was such a lovely sight to see. The Borobodur was just such a vibrant place. For some reason, you can just feel it's a sacred place. Anna, Justin and myself entered, whereas the driver and the tantes stayed at the local marketplace. The driver managed to lodge Anna and Justin as locals, whereas I had to pay the full price. As a result, Justin was not allowed to talk the first fifteen minutes to make sure he won't blow his cover.
It's just a magnificent place, and as we had a dedicated local guide (who was capable of speaking a little bit Dutch, although he mostly spoke English to us and Bahasa to Anna) we actually learned a lot about the birth of Buddha, the rediscovery of the temple, the maintenance and the architecture. We took just heaps of photos!
We then took the bus to the Merapi (you must know that many volcanoes in Indonesia are called merapi, so this one is the one near Yogyakarta). The Merapi's last eruption was in October 2010, and the aftermath was still visible. Ghost towns along the slopes, fireburnt trees... There was just little urban use, mostly locals who set up shops for tourists. It was so funny to be there, and the local kids were just adorable!
We then went to Prambanan, just at 5pm to see a glimpse of the final temple compounds. We had to rush this visit, since they were about to close. Once again, Justin got a discount because he still had a valid students card, Anna went through as a local and poor me had to pay the full fare again, haha! Oh well!
Also the Prambanan, another Buddha temple complex, was a sight to see. The towers are majestically present in this area and they are beautiful to see at dawn. Too bad we had to go, and the toilets were all closed... Oh dear...
We returned at the hotel at 6:30pm, and tidied ourselves up a bit. Now it's time to live the tourist life of Yogyakarta. Hop on the becak (bike taxi) and tour around the city. We first stopped at a local sate bar to eat lots of sate kambing (goat) and sate ayam (chicken). Then we went out to a special batik shop, where we unfortunately couldn't find what we wanted.
We headed back to the inner city to shop at the mall. We couldn't really do it, since this guy came to us and before we knew it, we were in his art gallery with a cup of mint tea. We were a bit suspicious, so we just played along, took a sip of the tea, understood well he wanted to sell his batik art to us in favour of the survivors of the Merapi Eruption, and told him Anna had our money, and that we will forward them to him (which we didn't ofcourse). What a feat, and because of this event, we missed shopping at the mall, since they were closing at 9:30 pm (and it was 9:30pm). We looked for the tantes and mom/Anna, and headed back to the hotel with the becak.
Now, we uploaded all photos on my Facebook, so check all photos there. Of course, a few photos are uploaded here, too :). See you later in Surabaya!
On behalf of Justin and Anna,
Tim
---------------
From Tims FB:
Day # 3/4 Jakarta/Yogyakarta
#3
Nadat wij uitgechecked zijn in het hotel worden wij weer opgehaald door Anna, Tante Erna, Tante Melly en Lucky (de zoon van Tante Erna, spreek je uit als Loeki). Wij gaan naar een mall om lekker makan te doen (te gaan eten).
Heel groot is deze mall, met verschillende etages vol met van alles en nog wat! En natuurlijk veeeeeel eten hahaha.
En dat gingen wij dus ook doen: es campur, sirsak sap, sate babi en nog veel meer (sowieso al de afgelopen dagen van alles gegeten onder het mom van Als je niet probeert, dan weet je niet hoe het proeft).
Nadat wij de mall hebben bekeken, gaan wij op weg naar het treinstation om vervolgens in de file te belanden....wat gelijk staat aan verkopers bij de auto's, veel getoeter en gewoon gaan wanneer je denkt dat je kan gaan! ;)
Het station zelf was ook weer een beleving op zich, treinen rijden voorbij met deuren open, spring er in of uit blijkt de tactiek te zijn.
Maar gelukkig hebben wij het wat luxer en stopt de trein gewoon (en heeft deuren).
Ik kan je wel vertellen, de treinen van de NS zijn voortaan erg saai voor ons vergeleken bij deze evaring.
Wij gingen lekker zitten en installeerde ons op ons gemakje, nadat wij eten en drinken hadden besteld via een vage menukaart, en nadat wij er 10 min over moesten doen om er achter te komen dat de hamburger die Jus bestelde op was, kon de reis beginnen. Lekker wat gelezen, gepraat, de wc ontdekt ( oftewel een gat in de grond waar je boven moet hangen om het vervolgens met een waterspuit weg te spuiten maar als je moet dan moet je en gelukkig was het een plasje haha) en vooral verkopers op de station die in de hal gingen roepen om te verkopen. Justin en ik verstonden er niets van maar het klonk als: "Pakmie Pakmie, Odol Odol"...erg vreemde evaring kan ik je mededelen!
Nadat Justin en ik bij waren gekomen van het lachen (ja, de meeste kennen ons wel wat dit betreft) had 1 van de tantes het idee om soep te bestellen, wat dan toch weer niet zo'n goed idee bleek te zijn uiteindelijk! Rijdende voertuigen en soep gaan eenmaal niet samen hahaha. Het was wel weer een komisch gezicht voor Anna en mij.
Zo ging de reis rustig verder richting Yogyakarta. En oppeens merkte Jus op dat er vreemde reizigers mee lifte....oftewel kleine La cucarachas a.k.a kakkerlakken!
Blijkt dus erg normaal te zijn haha.
Uiteindelijk heel huids aangekomen in Yogya ;)
Na wat gepraat te hebben, ingechecken en naar de kamer om lekker boboh (slapen) te doen...om vervolgens om half 5 wakker te worden door alle moskees die het leuk vonden om te gaan preken, leek net of het naast ons bed was....welkom in Yogyakarta.
#4 (vandaag 13-09)
Nadat wij nog even wat geslapen hebben zijn wij naar beneden te gaan om lekker te ontbijten.
Trouwens het hotel is echt leuk, een echte retro-look (denk jaren 60 ofzo iets).
Daarna een excursie geboekt om 3 dingen te gaan bekijken, wat een geweldige middag is dit geworden! En dan heb ik het over de Borobodur, de vulkaan Merapi, en de Prambanan (zoek maar op Google hahaha).
Erg indrukwekend en super mooi.
Verhalen gehoord over Buddha en zijn oorsprong, gebouwen beklommen die al eeuwen oud zijn en prachtige foto's gemaakt.
Deze beleving schrijf ik vanavond of morgen op onze blog (justimdownunder.waarbenjij.nu) eeeeeeeeeennnnn vanavond/morgen posten wij de foto's die gemaakt zijn met mijn Nikon!
Groetjes en knuffel...ook namens Jus en Anna.
-----
Dag #5 Yogyakarta / Surabaya
Na de geweldige dag afgelopen donderdag, (zie foto's en ook nog ons blog) mooie tempels bezocht te hebben, vulkaan-dorpje/spookstad bekeken te hebben en waar Justin en ik bijv in een kunstgallerij belanden, was het tijd om met de trein naar Surabaya te gaan.
Deze rit duurde iets meer dan 4u wat opzich prima te doen was. Deze keer geen kakkerlak gezien ;).
Toen wij aankwamen op het station van Surabaya stapten wij uit op een...tja...soort van stoepje van 3cm breed ofzo?!
Achter de de twee tantes aan, die weer de bagage-man volgde tussen perrons en treinen in.
Op het grote perron werden wij nog even begroet door een grote kakkerlak en liepen wij naar de voorkant van het station (of de achterkant...geen idee hahaha).
Daar kwam een groepje mannen ons heen staan (wat ik zelf niet al te prettig vond) en voordat wij het wisten had Tante #1 geregeld dat wij met de becak naar het hotel gingen.
Dus hup erin met bagage en al (becak is een fietstaxi met een soort van bak waarin de passengier zit en daarachter fiets de bestuurder)...wat vorige keer erg leuk was, was het nu wat minder. Je moest je koffers goed vast houden en ondertussen jezelf en wij gingen een grote weg op. Wat wij al eerder beschreven over het verkeer...is toch minder fascinerend als je eerste rij zit met een becak ;)
Half uurtje later en in ademnood (erg fijn al die uitlaatgassen, not) komen wij aan bij het Artotel, wat echt super leuk is! Met moderne kunst dingen etc!
Ingechecked en wat pufjes ingenomen voor mijn tere longentjes, ging ik even zitten op bed....kan je mededelen dat dit een supergeweldiggrandioosheerlijk bed is! Alsof je op een wolkje ligt.
Nadat Justin, Ann en ik bij waren gekomen, was het tijd om wat te eten....Ik had best wel trek na de hele dag op Imodium en cola geleefd te hebben ;).
Gelukkig is de keuken 24u open en konden wij genieten van een heerlijke maaltijd! Daarna was het tijd voor bed :).
# 6 Surabaya(vandaag, 15-09-12),
Vanochtend wakker geworden en ontbeten in het hotel. Daarna ging Jus maar over op het Imodium-dieet. :p
Daarna een tripje geboekt (met wat miscommunicatie vanuit Ann en mij richting Justin haha) naar de berg Bromo....dit betekent echter dat wij vannacht om 01:00 worden opgehaald.....de Bromo staat er bekent om haar hele mooie zonsopgang, die een gloed over hele gebied werpt.....wordt vervolgd!
(Ook nog een lunch genuttigd tussendoor in Japans restaurantje, heerlijke broodjes en verse sap van watermeloen en Jus van Mango)
Below, you can find a translation of Tims story he posted on Facebook.
---
Day # 3/4 Jakarta/Yogyakarta
#3
Upon checking out at the hotel, we were picked up by Anna, Tante Erna, Tante Melly and Lucky (prononunce as Loo-kee in English). We are going to the mall today, to makan (= to eat).
The mall we visited in particular was huge, with many stores and many floors. And many restaurants ofcourse, which means lunchtime :D! We ate Es Campur, Sirsak Juice, Sate Babi and many other things (either way, in the past days I ate a lot - if you don't try it, you don't know the flavour and structure :D)
We returned to Jakarta Gambir Station, although it took us nearly 90 minutes due to the horrible traffic jams. Even on the tollway you are stuck - it's nonsense! But this traffic jam means business to many clerks on the street. Just go with the flow, and honk where necessary ;).
The station was a sight to see as well. Trains just pass by without really calling the station. Just jump in or off the train if you need to. Fortunately, our train was a bit more luxurious than that, as we had reserved seats (and yes, the cars had doors). I can tell you the trains of NS [Dutch Railways] are plain boring in comparison!
We quickly installed ourselves and after we ordered food and drinks from a questionable menu, it took us a while to get to know Justins Hamburger was out of stock (apparently, the word "abis" rings a bell to him). This eight hour journey was quite a feat. We read, talked and laughed a bit. We discovered the squatting toilet with a water hose to clean the stuff [Justin: actually, this is for cebok -- cleaning your bum and your area after you're done] -- oh well, if you have to go, then you just have to go, right :D?
Justin and I were laughing ourselves to death upon the bigger stops at Cirebon and Purwokerto - at both of them, again clerks showed up in the train at the end of the coaches/cars (as they are not allowed to walk down the car next to the passengers), shouting stuff like PAKMIE PAKMIE, ODOL, ODOL (insiders will know the meaning of what we perceived ;)).'
Then, one of the aunts ordered soup - which was not a real good idea in a shaky train. It was a hilarious sight to see, for Anna and I.
Meanwhile, as the journey progressed, Justin noticed some stowaways -- cockroaches! Eeew... Apparently it's normal, since you were warned by it (including rats that might climb aboard, although we didn't see them). Eventually, we arrived without a scratch in Yogyakarta.
After some chitchatting, we checked in at 1:45 am in the morning, and took a short night rest at 3:00 am. Literally short, as we woke up at 4:30 already with the prayers in the mosque nearby. Welcome in Yogya!
Day 4 (September 13th) [text below is a mixture of Tims entry translated, and newly added stuff]
After catch a little bit of sleep, we went to the hotel restaurant for some breakfast. By the way, the hotel is really neat, with a real retro look from the inside, with bright orange, red, green and purple colours.
We booked an excursion (well, a car and a driver) to see three things: the Borobudur, the Merapi Volcano and the Prambanan. It was such a lovely sight to see. The Borobodur was just such a vibrant place. For some reason, you can just feel it's a sacred place. Anna, Justin and myself entered, whereas the driver and the tantes stayed at the local marketplace. The driver managed to lodge Anna and Justin as locals, whereas I had to pay the full price. As a result, Justin was not allowed to talk the first fifteen minutes to make sure he won't blow his cover.
It's just a magnificent place, and as we had a dedicated local guide (who was capable of speaking a little bit Dutch, although he mostly spoke English to us and Bahasa to Anna) we actually learned a lot about the birth of Buddha, the rediscovery of the temple, the maintenance and the architecture. We took just heaps of photos!
We then took the bus to the Merapi (you must know that many volcanoes in Indonesia are called merapi, so this one is the one near Yogyakarta). The Merapi's last eruption was in October 2010, and the aftermath was still visible. Ghost towns along the slopes, fireburnt trees... There was just little urban use, mostly locals who set up shops for tourists. It was so funny to be there, and the local kids were just adorable!
We then went to Prambanan, just at 5pm to see a glimpse of the final temple compounds. We had to rush this visit, since they were about to close. Once again, Justin got a discount because he still had a valid students card, Anna went through as a local and poor me had to pay the full fare again, haha! Oh well!
Also the Prambanan, another Buddha temple complex, was a sight to see. The towers are majestically present in this area and they are beautiful to see at dawn. Too bad we had to go, and the toilets were all closed... Oh dear...
We returned at the hotel at 6:30pm, and tidied ourselves up a bit. Now it's time to live the tourist life of Yogyakarta. Hop on the becak (bike taxi) and tour around the city. We first stopped at a local sate bar to eat lots of sate kambing (goat) and sate ayam (chicken). Then we went out to a special batik shop, where we unfortunately couldn't find what we wanted.
We headed back to the inner city to shop at the mall. We couldn't really do it, since this guy came to us and before we knew it, we were in his art gallery with a cup of mint tea. We were a bit suspicious, so we just played along, took a sip of the tea, understood well he wanted to sell his batik art to us in favour of the survivors of the Merapi Eruption, and told him Anna had our money, and that we will forward them to him (which we didn't ofcourse). What a feat, and because of this event, we missed shopping at the mall, since they were closing at 9:30 pm (and it was 9:30pm). We looked for the tantes and mom/Anna, and headed back to the hotel with the becak.
Now, we uploaded all photos on my Facebook, so check all photos there. Of course, a few photos are uploaded here, too :). See you later in Surabaya!
On behalf of Justin and Anna,
Tim
---------------
From Tims FB:
Day # 3/4 Jakarta/Yogyakarta
#3
Nadat wij uitgechecked zijn in het hotel worden wij weer opgehaald door Anna, Tante Erna, Tante Melly en Lucky (de zoon van Tante Erna, spreek je uit als Loeki). Wij gaan naar een mall om lekker makan te doen (te gaan eten).
Heel groot is deze mall, met verschillende etages vol met van alles en nog wat! En natuurlijk veeeeeel eten hahaha.
En dat gingen wij dus ook doen: es campur, sirsak sap, sate babi en nog veel meer (sowieso al de afgelopen dagen van alles gegeten onder het mom van Als je niet probeert, dan weet je niet hoe het proeft).
Nadat wij de mall hebben bekeken, gaan wij op weg naar het treinstation om vervolgens in de file te belanden....wat gelijk staat aan verkopers bij de auto's, veel getoeter en gewoon gaan wanneer je denkt dat je kan gaan! ;)
Het station zelf was ook weer een beleving op zich, treinen rijden voorbij met deuren open, spring er in of uit blijkt de tactiek te zijn.
Maar gelukkig hebben wij het wat luxer en stopt de trein gewoon (en heeft deuren).
Ik kan je wel vertellen, de treinen van de NS zijn voortaan erg saai voor ons vergeleken bij deze evaring.
Wij gingen lekker zitten en installeerde ons op ons gemakje, nadat wij eten en drinken hadden besteld via een vage menukaart, en nadat wij er 10 min over moesten doen om er achter te komen dat de hamburger die Jus bestelde op was, kon de reis beginnen. Lekker wat gelezen, gepraat, de wc ontdekt ( oftewel een gat in de grond waar je boven moet hangen om het vervolgens met een waterspuit weg te spuiten maar als je moet dan moet je en gelukkig was het een plasje haha) en vooral verkopers op de station die in de hal gingen roepen om te verkopen. Justin en ik verstonden er niets van maar het klonk als: "Pakmie Pakmie, Odol Odol"...erg vreemde evaring kan ik je mededelen!
Nadat Justin en ik bij waren gekomen van het lachen (ja, de meeste kennen ons wel wat dit betreft) had 1 van de tantes het idee om soep te bestellen, wat dan toch weer niet zo'n goed idee bleek te zijn uiteindelijk! Rijdende voertuigen en soep gaan eenmaal niet samen hahaha. Het was wel weer een komisch gezicht voor Anna en mij.
Zo ging de reis rustig verder richting Yogyakarta. En oppeens merkte Jus op dat er vreemde reizigers mee lifte....oftewel kleine La cucarachas a.k.a kakkerlakken!
Blijkt dus erg normaal te zijn haha.
Uiteindelijk heel huids aangekomen in Yogya ;)
Na wat gepraat te hebben, ingechecken en naar de kamer om lekker boboh (slapen) te doen...om vervolgens om half 5 wakker te worden door alle moskees die het leuk vonden om te gaan preken, leek net of het naast ons bed was....welkom in Yogyakarta.
#4 (vandaag 13-09)
Nadat wij nog even wat geslapen hebben zijn wij naar beneden te gaan om lekker te ontbijten.
Trouwens het hotel is echt leuk, een echte retro-look (denk jaren 60 ofzo iets).
Daarna een excursie geboekt om 3 dingen te gaan bekijken, wat een geweldige middag is dit geworden! En dan heb ik het over de Borobodur, de vulkaan Merapi, en de Prambanan (zoek maar op Google hahaha).
Erg indrukwekend en super mooi.
Verhalen gehoord over Buddha en zijn oorsprong, gebouwen beklommen die al eeuwen oud zijn en prachtige foto's gemaakt.
Deze beleving schrijf ik vanavond of morgen op onze blog (justimdownunder.waarbenjij.nu) eeeeeeeeeennnnn vanavond/morgen posten wij de foto's die gemaakt zijn met mijn Nikon!
Groetjes en knuffel...ook namens Jus en Anna.
-----
Dag #5 Yogyakarta / Surabaya
Na de geweldige dag afgelopen donderdag, (zie foto's en ook nog ons blog) mooie tempels bezocht te hebben, vulkaan-dorpje/spookstad bekeken te hebben en waar Justin en ik bijv in een kunstgallerij belanden, was het tijd om met de trein naar Surabaya te gaan.
Deze rit duurde iets meer dan 4u wat opzich prima te doen was. Deze keer geen kakkerlak gezien ;).
Toen wij aankwamen op het station van Surabaya stapten wij uit op een...tja...soort van stoepje van 3cm breed ofzo?!
Achter de de twee tantes aan, die weer de bagage-man volgde tussen perrons en treinen in.
Op het grote perron werden wij nog even begroet door een grote kakkerlak en liepen wij naar de voorkant van het station (of de achterkant...geen idee hahaha).
Daar kwam een groepje mannen ons heen staan (wat ik zelf niet al te prettig vond) en voordat wij het wisten had Tante #1 geregeld dat wij met de becak naar het hotel gingen.
Dus hup erin met bagage en al (becak is een fietstaxi met een soort van bak waarin de passengier zit en daarachter fiets de bestuurder)...wat vorige keer erg leuk was, was het nu wat minder. Je moest je koffers goed vast houden en ondertussen jezelf en wij gingen een grote weg op. Wat wij al eerder beschreven over het verkeer...is toch minder fascinerend als je eerste rij zit met een becak ;)
Half uurtje later en in ademnood (erg fijn al die uitlaatgassen, not) komen wij aan bij het Artotel, wat echt super leuk is! Met moderne kunst dingen etc!
Ingechecked en wat pufjes ingenomen voor mijn tere longentjes, ging ik even zitten op bed....kan je mededelen dat dit een supergeweldiggrandioosheerlijk bed is! Alsof je op een wolkje ligt.
Nadat Justin, Ann en ik bij waren gekomen, was het tijd om wat te eten....Ik had best wel trek na de hele dag op Imodium en cola geleefd te hebben ;).
Gelukkig is de keuken 24u open en konden wij genieten van een heerlijke maaltijd! Daarna was het tijd voor bed :).
# 6 Surabaya(vandaag, 15-09-12),
Vanochtend wakker geworden en ontbeten in het hotel. Daarna ging Jus maar over op het Imodium-dieet. :p
Daarna een tripje geboekt (met wat miscommunicatie vanuit Ann en mij richting Justin haha) naar de berg Bromo....dit betekent echter dat wij vannacht om 01:00 worden opgehaald.....de Bromo staat er bekent om haar hele mooie zonsopgang, die een gloed over hele gebied werpt.....wordt vervolgd!
(Ook nog een lunch genuttigd tussendoor in Japans restaurantje, heerlijke broodjes en verse sap van watermeloen en Jus van Mango)
-
14 September 2012 - 14:41
Wubbo:
Ligt het aan mij, of gaan alle verhalen hier inderdaad over eten? ;-) -
14 September 2012 - 14:41
Wubbo:
Ligt het aan mij, of gaan alle verhalen hier inderdaad over eten? ;-) -
14 September 2012 - 20:00
Justin :
Eten is heel belangrijk voor mij haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
